Ugly is the New Beautiful
70 min. | Dialoog taal: English
Je bent voorgelogen! Lelijkheid is heerlijk, geloof ons maar! Wie bepaalt wat mooi is? (Nee echt, wie? We zouden heel graag die persoon een beleefde brief schrijven.) Onze kijk op wat mooi is en wat niet, verandert met de tijd. En trouwens … Een wereld waarin alles en iedereen mooi is … Hoe saai zou dat zijn?
Altijd aan het piekeren over wat anderen denken over je huis of appartement? Of zou je willen dat je partner een net iets kleinere neus had? Of vind je dat jouw tekening maar niets lijken? Maak je geen zorgen. Percepties zijn persoonlijk en percepties veranderen! Wie weet … misschien is jouw “lelijk” wel iemand anders “mooi”. Ontdek “lelijk” in al zijn glorie met deze werken van filmmakers die spelen met percepties en die buiten de lijntjes kleuren, letterlijk.
How I Got My Wrinkles
De liefde voor film in de film zien werkt enorm inspirerend. Vooral als je weet dat het maken ervan een soort familieactiviteit was. Claude, een veelzijdige kunstenaar, besluit eindelijk zijn "eigen" film te maken voordat hij 70 wordt. Hij wordt op dit avontuur vergezeld door Gaston, zijn zevenjarige kleinzoon.
.jpeg?format=w960)
cumcumcumcumcum everybody
Animator Peter Millard heeft een geheel eigen filmtaal ontwikkeld, met het alledaagse leven als inspiratiebon. Toen hij in Montreal woonde, zag hij vaak mannen rood aangelopen de "adult cinema" binnenwandelen. Waarom die schaamte? Millard vroeg enkele mensen hoe zij het zouden vinden om met andere jongens te masturberen of om groepsseks te hebben met andere mannen erbij. Sommigen werden boos en maakten zelfs homofobe opmerkingen. Dus animeerde Millard een film die seksuele nieuwsgierigheid viert. Just do it!
Mound
Mound is vreemd genoeg even ontroerend als beangstigend. Tientallen klonterige, griezelige figuurtjes - gemaakt van klei, stof, veren en andere materialen - dansen, gesticuleren en transformeren op de tonen van het hartverscheurende liedje "It's Raining Today", gezongen door Scott Walker in 1969. Een gracieuze nachtmerrie, ja, die bestaan ook.
The Black Dog's Progress
Het tragische The Black Dog's Progress is een mozaïek van misbruik en geweld. De film toont via een reeks van flipbooks hoe een hond van de ene misère in de andere belandt. Hou je hond maar weg van deze duistere ervaring!
Ugly
Of katten nu mooi of ronduit lelijk zijn, dat laten we aan jullie over. Maar in deze film worstelt een misvormde kat alvast om te overleven in een gefragmenteerde en gebroken wereld, tot hij een soulmate vindt in een mystieke Native American Chief. Geïnspireerd door het internetverhaal Ugly the Cat, onderzoekt Nikita Diakur hoe de maatschappij alles en iedereen afstoot die niet voldoet aan het moderne schoonheidsideaal.
Little Cousins
Niet alles wat blinkt is goud. In dit satirische, zelfs sarcastische horrorverhaal ontmoeten we twee kleine nichtjes - de een mooi, de ander lelijk. En geloof ons: zelfs de grootste schoonheid kan een smerig hart hebben.
Unsafe Land
Stel je een wereld voor waar ratio en moraliteit niet lijken te bestaan. In dit fascinerend universum verlaat een jongen zijn huis, trekt door de stad en wordt een deel van de instabiele sfeer. Nonsensicale doodsaken en zinloze situaties kruisen zijn pad, maar hij gaat gewoon door. Komt totale vrijheid met een kost?
Sun: A Non-Camera Film
De Poolse avant-gardefilmmaker Julian Antoniszczak aarzelde nooit om het filmmedium te vernieuwen. Vanaf de jaren '60 wijdde hij zich aan het perfectioneren van de non-camera-animatie. In die periode ontstond de animagraaf-pentograaf, waarmee je tekeningen direct kon overbrengen of filmstock. Sun was de allereerste kortfilm geproduceerd via deze methode. Via houtsnedes drukte Antoniszczak zijn tekeningen op het celluloid - namelijk een ouder wordend gezicht dat de levenscyclus voorstelt. Is ons leven wel mooi? Misschien. Misschien ook niet.
Je Moet Het Zelf Maar (W)eten
Alleskunner en 'ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw' Harrie Geelen is een kunstenaar in hart en nieren. In de jaren '70 maakte hij af en toe geanimeerde commercials. Deze animatiefilm maakte hij in opdracht van het Voorlichtingsbureau voor de Voeding en was gebaseerd op interviews met Nederlanders en met voedingsdeskundigen over de rol en het belang van eten. Geelen vertaalde deze gesprekken listig naar geanimeerde tekeningen.